Bitki klonlama, uzun yıllardır kullanılan bir bitki çoğaltma çeşididir, esas olarak bitkilerin büyüyen kısımlarından teşhis amaçlı yaprak dalları elde etmek ve bitkilere benzer genlerle yeni bitkiler haline gelmelerine yardımcı olmak için kullanılır. Buna eşeysiz üreme denir. Son zamanlarda, hasat kesimleri, daldırma, ayırma, aşılama, yaprak aşılama ve doku kültürü gibi yöntemler kullanılmaktadır. Bahçıvanlar genellikle şube ve şubeleri değiştirir ve bitkileri arkadaşlarıyla paylaşır.
Bitkilerde Klonlama
Bitkilerin klonlaması, bir tür vejetatif üreme olarak kabul edilebilir. Canlı hücrelerden diploid hücrelerin kültürlenmesiyle, birbirlerini ata bitkiler olarak miras alan yeni bireyler elde edilebilir. Böylece istenen özelliklere sahip genetik varyasyon korunur. Genleri klonlayarak bitkiler, daha önce sahip olmadıkları özellikleri de elde edebilirler. Kullanılan gen transfer aracısı, plazmidlerini doğal yollarla bitki hücrelerine aktarabilen Agrobacterium tumefaciens’dir (Rhizobium radiobacter). Buna haşere kontrolü adı da verilmektedir.
Antibiyotik direnç geni tumefaciens bakterileri için bir taşıyıcı olarak kullanılmak üzere birlikte bir plazmide aktarılır. Daha sonra transfer edilecek bitkinin yapraklarını kesilir ve bakteriler yaralı bölgeyi enfekte edilir. Ardından antibiyotik eklenir. Gen transferine uğrayan bitki hücreleri direnç genlerini ve böceğe dirençli genleri kapattıkları için antibiyotik eklenmesinden etkilenmezler. Hayatta kalan hücreler kültür ortamında çoğalır ve istenen özelliklere sahip yeni bitkiler yetiştirir.
